Bəxtiyar vahabzadə
Tariximiz danıldı,
Uydurma tarix ilə kimliyimiz anıldı-
Öz kökünü bilməyən gözü küllü bu millət
Zamanın yollarında hər addımda yanıldıö
Uydurma tarix bizi anamızdan ayırıb,
Yad anadan alınmış bələkdə qundaqladı.
Özülümüz laxladı.
Bu xalqın tarixini düz bildirən, düz yazan
Tarix kitablarında hörümçək tor bağladı.
Kimə deyək dərdini bu dövranın, bu günün?
Vəzifəyə sümsənən,
Vəzifə kürsüsünün
Birinci pilləsində bu mərkəzdən noxtalandı.
Kişiliyi vardısa, bu anda axtalandı…
Ürəkdəki cəsarət,
mərdanəlik,
dəyanət
talandı,
tapdalandı.
Məğrur keçmişimizdən üzüldü əllərimiz,
Şərəf bildik özgəyə qul olmağı yoxsa biz?
Hər cürə zülmü udduq.
Köləliyi qazanıb, kişiliyi unutduq.
Vicdan, düzlük, həqiqət sürgün oldu bu yerdən,
Yaltaqlıq və xəyanət silahını yağladı.
Cəsarət qılıncının ağzı düşdü kəsərdən,
Qəbzəsində, qınında hörümçək tor bağladı.
Dilimiz yasaq oldu.
Ruhumuz qəlbimizdə əbədi dustaq oldu.
Ruhsuz yaşadıqca biz
Vicdanımız, eşqimiz
üzümüzə ağ oldu.
Biz beləcə yaşadıq, yaşamadıq, süründük,
Əməlimizdə deyil, sözümüzdə göründük.
Ruhumuz qan ağladı,
Məscid qapılarında hörümçək tor bağladı.
Həqiqət dilə gəldi,
Dildə ilişdi, qaldı.
Həqiqətin üstünə yalanlar kölgə saldı.
Vuruşmadıq, barışdıq
Biz "azadlıq" adlanın bir uydurma nağılla.
Ölən düşüncələrlə qəlbimiz yas saxladı,
Həqiqəti deməkdən elə qorxduq…
Ağılla
Həqiqət arasında hörümçək tor bağladı.
10 oktyabr, 1968.
Uydurma tarix ilə kimliyimiz anıldı-
Öz kökünü bilməyən gözü küllü bu millət
Zamanın yollarında hər addımda yanıldıö
Uydurma tarix bizi anamızdan ayırıb,
Yad anadan alınmış bələkdə qundaqladı.
Özülümüz laxladı.
Bu xalqın tarixini düz bildirən, düz yazan
Tarix kitablarında hörümçək tor bağladı.
Kimə deyək dərdini bu dövranın, bu günün?
Vəzifəyə sümsənən,
Vəzifə kürsüsünün
Birinci pilləsində bu mərkəzdən noxtalandı.
Kişiliyi vardısa, bu anda axtalandı…
Ürəkdəki cəsarət,
mərdanəlik,
dəyanət
talandı,
tapdalandı.
Məğrur keçmişimizdən üzüldü əllərimiz,
Şərəf bildik özgəyə qul olmağı yoxsa biz?
Hər cürə zülmü udduq.
Köləliyi qazanıb, kişiliyi unutduq.
Vicdan, düzlük, həqiqət sürgün oldu bu yerdən,
Yaltaqlıq və xəyanət silahını yağladı.
Cəsarət qılıncının ağzı düşdü kəsərdən,
Qəbzəsində, qınında hörümçək tor bağladı.
Dilimiz yasaq oldu.
Ruhumuz qəlbimizdə əbədi dustaq oldu.
Ruhsuz yaşadıqca biz
Vicdanımız, eşqimiz
üzümüzə ağ oldu.
Biz beləcə yaşadıq, yaşamadıq, süründük,
Əməlimizdə deyil, sözümüzdə göründük.
Ruhumuz qan ağladı,
Məscid qapılarında hörümçək tor bağladı.
Həqiqət dilə gəldi,
Dildə ilişdi, qaldı.
Həqiqətin üstünə yalanlar kölgə saldı.
Vuruşmadıq, barışdıq
Biz "azadlıq" adlanın bir uydurma nağılla.
Ölən düşüncələrlə qəlbimiz yas saxladı,
Həqiqəti deməkdən elə qorxduq…
Ağılla
Həqiqət arasında hörümçək tor bağladı.
10 oktyabr, 1968.
هؤرومچک تور باغلادی
تاریخیمیز دانیلدی،
اویدورما تاریخ ایله کیملیگیمیز آنیلدی-
اؤز کؤکونو بیلمهین گؤزو کوللو بو میللت
زامانین یوللاریندا هر آددیمدا یانیلدیؤ
اویدورما تاریخ بیزی آنامیزدان آییریب،
یاد آنادان آلینمیش بلکده قونداقلادی.
اؤزولوموز لاخلادی.
بو خالقین تاریخینی دوز بیلدیرن، دوز یازان
تاریخ کیتابلاریندا هؤرومچک تور باغلادی.
کیمه دئیک دردینی بو دؤورانین، بو گونون؟
وظیفهیه سومسنن،
وظیفه کورسوسونون
بیرینجی پیللهسینده بو مرکزدن نوختالاندی.
کیشیلیگی واردیسا، بو آندا آختالاندی…
اورکدکی جسارت،
مردانهلیک،
دیانت
تالاندی،
تاپدالاندی.
مغرور کئچمیشیمیزدن اوزولدو اللریمیز،
شرف بیلدیک اؤزگهیه قول اولماغی یوخسا بیز؟
هر جوره ظلمو اوددوق.
کؤلهلیگی قازانیب، کیشیلیگی اونوتدوق.
ویجدان، دوزلوک، حقیقت سورگون اولدو بو یئردن،
یالتاقلیق و خیانت سلاحینی یاغلادی.
جسارت قیلینجینین آغزی دوشدو کسردن،
قبزهسینده، قینیندا هؤرومچک تور باغلادی.
دیلیمیز یاساق اولدو.
روحوموز قلبیمیزده ابهدی دوستاق اولدو.
روحسوز یاشادیقجا بیز
ویجدانیمیز، عشقیمیز
اوزوموزه آغ اولدو.
بیز بئلهجه یاشادیق، یاشامادیق، سوروندوک،
عملیمیزده دئییل، سؤزوموزده گؤروندوک.
روحوموز قان آغلادی،
مسجید قاپیلاریندا هؤرومچک تور باغلادی.
حقیقت دیله گلدی،
دیلده ایلیشدی، قالدی.
حقیقتین اوستونه یالانلار کؤلگه سالدی.
ووروشمادیق، باریشدیق
بیز "آزادلیق" آدلانین بیر اویدورما ناغیللا.
اؤلن دوشونجهلرله قلبیمیز یاس ساخلادی،
حقیقتی دئمکدن ائله قورخدوق…
عقللا
حقیقت آراسیندا هؤرومچک تور باغلادی.
10 اوکتیابر، 1968.
No comments:
Post a Comment