AXI, DÜNYA دونیا فیرلانیر

AXI, DÜNYA FIRLANIR

Vaxtın dəyirmanında daş əridi, qum oldu,
Tarixə atdığıımız qayıtdı, lüzum oldu.
Dünənin həqiqəti bu gün tərs yozum oldu,
Niyə də yozulmasın, axı, dünya fırlanır.

Çox ovlaqlar içində çox ovları ovladım,
Aşıb-daşan arzumu mən artıq cilovladım.
Mən atamı ötmüşəm, məni ötür övladım,
Bu, belə də olmalı, axı, dünya fırlanır.

Dünən düz sandığımı bu gün əyri sanıram.
Bəzən olur, özümdən özüm oğurlanıram.
Hər il başqa arzunun başına fırlanıram,
Niyə də fırlanmayım, axı, dünya fırlanır...

Çox əyilən görmüşəm, əyilməyən başları.
Sular duruldu, gördük dibindəki daşları
Ünvanmı dəyişdi dünənin alqışları;
Niyə də dəyişməsin, axı, dünya fırlanır...

Necə dönür bu dövran, necə dönür bu gərdiş,
Tazılarm üstünə dovşanlar da gülərmiş.
Dünya bina olandan hər şey dəyişilərmiş,
Dəyişməsin neyləsin, axı, dünya fırlanır.

əbədini dünyada mən əbədi sanmadım,
Bir atəşə tutuşdum, min atəşə yanmadım,
Bütlər gəldi və getdi, birinə inanmadım
Niyə inanmalıyam, axı, dünya fırlanır.

Fırlandıqca bu dünya, yox da dönüb var olur,
Quruyan çeşmələrdən sular yenə car olur.
Bu dünyanm xeyri də, şəri də təkrar olur,
Niyə təkrar olmasın? Axı, dünya fırlanır.

Min-min illər bu dünya beləcə fırlansa da,
Bir yuvanın bülbülü min budağa qonsa da,
Aylar, illər, fəsillər bir-birini dansa da,
Dəyişməzdir əqidəm, çox da dünya fırlanır,

Nə qədər istəyirsə, min o qədər fırlana,
Qarşıma gah şər çıxa, gah xeyir dığırlana.
Çərxi-fələk istəyir lap dolana tərsinə,
əqidəmi heç nəyə dəyişmərəm mən yenə.

5 oktyabr, 1985.

Bəxtiyar vahabzadə

آخی، دونیا فیرلانیر

بختیار واهابزاده

واختین دییرمانیندا داش اریدی، قوم اولدو،

تاریخه آتدیغییمیز قاییتدی، لوزوم اولدو.

دونه‌نین حقیقتی بو گون ترس یوزوم اولدو،

نیه ده یوزولماسین، آخی، دونیا فیرلانیر.

چوخ اوولاق‌لار ایچینده چوخ اوولاری اوولادیم،

آشیب-داشان آرزومو من آرتیق جیلوولادیم.

من آتامی اؤتموشم، منی اؤتور اؤولادیم،

بو، بئله ده اولما‌لی، آخی، دونیا فیرلانیر.

دونن دوز ساندیغیمی بو گون ایری سانیرام.

بزن اولور، اؤزوم‌دن اؤزوم اوغورلانیرام.

هر ایل باشقا آرزونون باشینا فیرلانیرام،

نیه ده فیرلانماییم، آخی، دونیا فیرلانیر...

چوخ اییلن گؤرموشم، اییلمه‌ین باش‌لاری.

سولار دورولدو، گؤردوک دیبین‌دکی داش‌لاری

اونوانمی دییشدی دونه‌نین آلقیش‌لاری؛

نیه ده دییشمه‌سین، آخی، دونیا فیرلانیر...

نئجه دؤنور بو دؤوران، نئجه دؤنور بو گردیش،

تازیلارم اوستونه دووشان‌لار دا گولرمیش.

دونیا بینا اولان‌دان هر شئی دییشیلرمیش،

دییشمه‌سین نئیله‌سین، آخی، دونیا فیرلانیر.

ابدینی دونیادا من ابه‌دی سانمادیم،

بیر آتشه توتوشدوم، مین آتشه یانمادیم،

بوت‌لر گلدی و گئتدی، بیرینه اینانمادیم

نیه اینانما‌لییام، آخی، دونیا فیرلانیر.

فیرلاندیقجا بو دونیا، یوخ دا دؤنوب وار اولور،

قورویان چئشمه‌لردن سولار یئنه جار اولور.

بو دونیانم خئیری ده، شرعی ده تکرار اولور،

نیه تکرار اولماسین؟ آخی، دونیا فیرلانیر.

مین-مین ایللر بو دونیا بئله‌جه فیرلانسا دا،

بیر یووانین بولبولو مین بوداغا قونسا دا،

آیلار، ایللر، فسیل‌لر بیر-بیرینی دانسا دا،

دییشمزدیر اقیدم، چوخ دا دونیا فیرلانیر،

نه قدر ایستییرسه، مین او قدر فیرلانا،

قارشیما گاه شر چیخا، گاه خئییر دیغیرلانا.

چرخی-فلک ایستییر لاپ دولانا ترسینه،

اقیدمی هئچ نیه دییشمرم من یئنه.

5 اوکتیابر، 1985.

بختیار واهاب‌زاده